...

کی اولین بار
کلید زد؟

از ایام قدیم تا قرن 18 میلادی ، قدیمی ترین شکل قفل ،
قفلی است که در ویرانه های خرساباد نزدیکی نینوا، پیدا شده است و حدود 4 هزار سال
قدمت دارد. این
قفل چوبی است و چند میله چوبی قابل حرکت دارد که در سوراخ هایی مناسب روی کلون می افتند و
کلون را در وضعیت بسته نگه می دارند. کلید آن هم چوبی است و میله هایی دارد و می توان آن را در
شیاری در کلون داخل کرد. میله های کلید، میله های قابل حرکت قفل را به ارتفاع
مناسب بالا می برند و بیرون کشیدن کلون ممکن می شد. مصریان قدیم ، این نوع قفل را می
شناختند و نمونه
هایی از آن در ژاپن و نروژ نیز به دست آمده است. در حفره های تپه چغازنبیل در استان ایلام ،
کلون و میله هایی سنگی پیدا شده که قدمت آن به قرن سیزدهم میلادی می رسد. رومیان ، قفلها و
کلیدهای فلزی را اختراع کردند و برای اولین بار از ضامن ها برای ایمنی قفل استفاده کردند. قفلهای ضامن دار صدها سال ، تنها وسیله
اطمینان بخش برای مردمان به شمار می رفت. در واقع ضامن ها همان برآمدگی های اطراف سوراخ کلید در
قفل هستند، به طوری که اگر کلیدی ، شیارهایی متناظر با ضامن ها نداشته باشد، گردانیدن و حرکت آن در قفل ممکن نیست. طی قرنهای
متمادی ، قفل سازها ابتکارهای فراوانی در طرح ضامن ها ارائه کردند و در نتیجه ، کلیدهای پرپیچ و
خمی پیدا شد. رومیان ، کلیدهای کوچکی هم می ساختند و آنها را به عنوان انگشتر به دست می کردند؛ همچنین علاوه بر قفلهای ثابت
، قفل قابل انتقال را هم وارد کار کردند. قفل سازان قرون وسطی ، بخصوص در کشور آلمان ، در ساختن
قفلهای ظریف تبحر خاصی داشتند. کلیدها و قسمتهای متحرک قفل را بسیار پرکار و ضامن ها را بسیار در هم پیچیده می ساختند و ظاهر
قفلها رابه طور بسیار زیبایی تزیین می کردند. با این همه ، توجه و نیاز فراوانی که
در آن روزگاران پرآشوب به قفلهای مطمئن بود، در سازوکار قفلها چندان پیشرفتی حاصل
نشد. درهم پیچیدگی ضامن ها و پنهان کردن سوراخ کلید، تنها وسیله ایمنی به شمار می رفت.

__________________
او خواهد آمد...