آدرس
سایتها: برای
دسترسی به هر سایت باید آدرس آن را داشت درست مانند شماره مرجع در یک کتابخانه.
برای اینکه سایت مورد نظر را ببینیم باید آدرس آن را داشته باشیم[1].

به عنوان مثال
آدرس سایت شبکه خبری CNN به صورت: www.cnn.com  می‌باشد.

معمولاً آدرس
سایتها در اینترنت از سه قسمت تشکیل شده است.

در مثال بالا
این سه قسمت عبارتند از: www
, cnn , com که هر قسمت از قسمت بعدی با یک نقطه
( . ) جدا شده است.

قسمت اول آدرس
معمولاً ثابت است و www. ابتدای اکثر سایتها را تشکیل می‌دهد.

قسمت دوم ( cnn ) نام سایت می‌باشد. ( دقیقاً
همانند نام یک کتاب که معمولاً متناسب با محتویات داخل آن انتخاب می‌شود.)

قسمت سوم
پسوندی است که نوع سایت را نشان می‌دهد. این پسوند طبق یک طبقه‌بندی قدیمی قرار
بود نشان دهنده محتویات سایت باشد و سایت شرکتها به .com  (مخفف شرکت یا Company)
سایت سازمانها و نهادها به .org (مخفف سازمان یا Organization) سایت دانشگاهها و موسسات آموزشی به .edu (مخفف Education) و... ختم شود، اما در عمل امروزه این قاعده چندان رعایت نمی‌شود.

اکثر کشورها
برای خود پسوند‌های جاگانه‌ای دارند. مثلاً پسوند ایران .ir پسوند ژاپن .jp پسوند روسیه .ru و... است. به
عنوان مثال هر شرکت ایرانی می‌تواند آدرسی به صورت .irنام شرکتwww. داشته باشد، اما این قانون نیز رعایت نمی‌گردد. (نه تنها در ایران بلکه در اغلب
کشورها، مردم سایتهایی که پسوند .com داشته
باشند را ترجیح می‌دهند.)

همانطور که
گفته شد، هر سایت می‌تواند از چندین صفحه تشکیل شده باشد. آدرس این صفحات که در
واقع زیرمجموعه‌ای از سایت اصلی هستند، با علامت (  \) از هم جدا
می‌شوند. (مثلاً صفحه اخبار سایت cnn در آدرس www.cnn.com\news  قرار دارد.)

چگونگی بدست
آوردن این آدرسها و کاربرد آنها را در فصل بعد خواهید دید.